De 24-jarige Lai Yan Cheng is naast masseuse bij QoQo Massage Clinics ook visueel kunstenaar. Maar dit doet niets af aan haar toewijding voor het vak. Ze volgt bijvoorbeeld veel massageopleidingen om zichzelf continu door te ontwikkelen. Lai Yan: ‘Als masseuse mag je iemands lichaam aanraken. Dat is intiem en moet je dus heel serieus nemen.’

 

Waarom ben je aan de slag gegaan als masseuse?

‘Mijn vrienden vonden het altijd al fijn als ik ze masseerde, maar ik deed dat op gevoel. Na het verlies van een familielid werd ik zelf ziek van de stress, daarom boekte ik een massage bij QoQo. Daar zag ik dat ze masseuses zochten en een interne opleiding aanboden. Dat sprak mij aan, dus ik waagde de sprong. En het pakte bijzonder goed uit.’

Na het afronden van de QoQo-opleiding heb je nog veel andere cursussen gedaan. Waarom?

‘Voor mij voelt een massage als een kunstwerk. Je maakt iets dat door mensen gezien of gevoeld wordt, dus moet het goed zijn. En je mag aan iemands lichaam komen. Dat is intiem en dien je dus heel serieus te nemen. Daarom vond ik het na mijn opleiding binnen QoQo belangrijk om te blijven leren. Het mooie is dat iedere cursus me een nieuw perspectief op masseren geeft.’

Kun je een voorbeeld van zo’n nieuw perspectief geven?

‘Toen ik met traditionele massage begon, vond ik vooral dat je met masseren fysieke problemen moet aanpakken. Bij een cursus lomi lomi-massage leerde ik juist dat je mensen voornamelijk met heel veel liefde moet masseren. En van een cursus ayurvedische massage pikte ik op dat je klanten zelf de vrijheid en ruimte moet geven om te veranderen. Zo krijg ik bij elke cursus een nieuw inzicht dat ik kan toepassen op de massagetafel.’

Is er iets typerends voor jouw massagestijl?

‘Natuurlijk volg ik de richtlijnen van QoQo. Maar verder laat ik me vooral leiden door wat het lichaam van degene op tafel mij vertelt.’

Hoe stel je klanten gerust als ze het een beetje spannend vinden?

‘Om te beginnen bied ik een kopje thee of glaasje water aan. En ik geef de klant even de tijd zich rustig uit te kleden en lekker te gaan liggen. Op de tafel vraag ik mensen vaak wat ze met de massage willen bereiken, zodat ik daarmee rekening kan houden.’

‘Verder is het vooral een kwestie van observeren. Hoe ligt iemand erbij en hoe reageert hij of zij op mijn bewegingen? Het grappige is: ik kan aan de oliekeuze vaak al aflezen wat voor massage iemand wil.

Mensen die voor een sportolie kiezen, vragen vaak een stevige massage. Amandelolie betekent meestal een relaxte massage en geuren zoals argan passen bij creatievere massages.’

Je zei dat masseren iets intiems is. Gebeuren er weleens bijzondere dingen op de massagetafel?

‘Jazeker. Tijdens een massage geven mensen zich eigenlijk aan je over. En jij observeert ze met je handen. Daarbij komt veel energie vrij. Dat voel ik als warmte of elektrische schokjes in mijn handen. Soms is het best heftig, dan voel ik gewoon dat iemand het zwaar heeft. Dan vertellen ze bijvoorbeeld dat ze recent iemand verloren hebben, of zelf ziek zijn. Dat kan me echt raken. Wat ik dan doe? Ik probeer ze vooral de beste massage ooit te geven.’